CABANA ( 2 ) - CASTRIS ( 1 )

NON TE ENCIERRES ALJODOI
MAIS AINDA QUE HOXE PERDICHES .... MAÑA NON ESQUENZAS SAUDARME OK

Tamos xeralmente moi acostumados a entender e ve-las cousas dende o noso punto de vista.
Eu iria un tanto mais aló e diria : Acostumados a entender e ve-las cousas "..partindo" dos noso interes; que é moito mais alto co da maioiria dos Bancos; asi e moi doado perder a obxetividade .. a relatividade vai en aumento e tomamos frecuentemente dependencia directa do momento e do entorno, e do que como dijo creemos que aconteceu nese intre.
Creo que unha das razons polas que " existe " o tempo e pra facernos mudar... e gañar en profundidade e acadar certa inmersión ....achegandonos a obxetividade perdida por momentos.. amarjos , de frustación... ¡ ¡¡ Hai ai ó tempo ...! 90 minutos apenas... que che permiten ou fan que amoses o " mellor " ou aquilo que non es capas de controlar.. mandas calar.. mandas a merda ou quedaches canto menos con jañas de face-lo....
Estando tan preto, ...existindo por momentos tanto contacto.. e vivimos sen darnos conta en mundos tan dispares..... salvanos que cada un e dueño do seu e pode leva-lo con orjullo a donde queira mesmo pra casa.. podello amosar a quen o desexe ver e compartir.. e pode-lle botar o peche cando a noite o invade... ante a esperanza de que ... pronto volvan por antras rendixas ... vislumbrarse os raios de Sol.

Asi igual deben sentirse as sardiñas dentro do sua latiña empapadiñas de aseite.......a espera de ser engullidas ... saboreando o último albariño das suas vidas ; como os sumidoiros ... que agardan unha bocanada de turbulencias.. que as volva a refumar...no seu paso a bica-lo mar, que todo lo enjulle. Cual rendixa... pola que fuxe o fume.. impregnado de olores; nunha elevación aireada e finalmente disipada entre as nuves que cada vez mais en ves de a aljodói ..... acabaran tendo sabor a mexillón.

Xa o decias non sei cual adestrador " No te EncierreS ... en banda... non ves que todavia hai aljun cuerdo .. neste mundo de locos"...